گنجشک کوچولو مهربان و خفّاش پیر

یکی بود یکی نبود،              تو هیچ دلی غصه نبود

زیر گنبدِ کبود،یه گوشه ازین دنیای بزرگ جنگلِ قشنگ و بزرگی وجود داشت که توش پر بود

از یه عالمه حیوونای مختلف همه ی حیوونای جنگل باهم مهربون بودن
و همدیگه  رو دوست داشتن . صبح که می شد هرکدوم از حیوونای دنبالِ کارِ خودشون می رفتن.

بین این همه حیوون کوچیک و بزرگ،
چاق ولاغر،یه گنجشک کوچولو بود که همیشه از توی لونش به بیرون نگاه می کرد.

اما بچه های مهربونم گنجشک کوچولو شب هاهمیشه یه سروصدای عجیبی میشنید

واز این صدا خیلی می ترسید،به همین خاطر زود چشماشو میبست و لابه لای پرهای مادرش قایم میشد.

یه شب مامان گنجشک کوچولو متوجه شد که گنجشک کوچولو داره از ترس می لرزه،

زود چشماشو بازکرد و گفت:از چی میترسی گنجشک کوچولو؟! من همیشه کنارتم واز تو مراقبت میکنم،هر اتفاقی افتاده به من بگو.

گنجشک کوچولو با جیک جیک از مامانش که همیشه کنارشه تشکر کرد و گفت:
مامانی شب که میشه یه صدای ترسناک از لابه لای درختا میشنوم،من از این صدا خیلی میترسم.

مادرِمهربونش با جیک جیک خندید و گفت:
تو نباید بترسی،
این صدایی که میشنوی صدای خفّاش پیره که شبا از لونش بیرون میاد و دنبالِ غذا میگرده،خفّاش پیر خیلی مهربونه.

گنجشک کوچولو بعد از شنیدن این حرف خوشحال شد
و با خیال راحت کنارِ مامانش خوابید و منتظر شد صبح بشه.

گنجشک کوچولو وآقا خروسه

فردا صبح آقا خروسه با صدای بلند داد زد: قوقولی قو قو      صبح شده       شب رفته باز روز شده
غصّه رو خوابش کنید        خنده رو بیدار کنید     شاد باشید و بخندید     در رو غم ببندید

گنجشک کوچولو وقتی صدای آقا خروسه رو شنید زود چشماشو باز کرد،

به خورشید خانم سلام داد و بعد آروم آروم شروع به پرواز کرد،پیش آقا خروسه رفت،بهش سلام داد و گفت:
سلام آقا خروسه،تو میدونی خفّاش مهربون کجاست؟

آقا خروسه با خنده گفت:بله که میدونم.
خفّاش مهربون روی یکی از درختای بلندِ اونورِ جنگل تو لونش خوابیده.حالا بگو ببینم چه کارش داری؟

گنجشک کوجولو گفت:می خوام ازش چند تا سوال بپرسم.گنجشک کوچولو اینارو گفت و از آقا خروسه خداحافظی کرد و گفت.

رفت و رفت تا رسید به یه گل رنگارنگ و خوشبو.با خودش گفت:
اگه این گل رو برای خفّاش پیر ببرم حتمآ خیلی خوشحال میشه.

گلِ خوشبو از شاخه چید تا برای خفّاش مهربون ببره.

گنجشک کوچولو کنارِ لونه ی خفّاش مهربون،
روی شاخه ی درخت نشست و با جیک جیک خفّاش پیر رو از خواب بیدار کرد.

خفّاش با دیدن گنجشک کوچولو خیلی خوشحال شد،
به خاطرِ شاخه گلِ قشنگ ازش تشکّر کرد و گفت:چی شده این موقع از روز به من سر زدی؟اتّفاقی افتاده؟

گفت و گوی گنجشک مهربان و خفاش پیر

گنجشک کوچولو آروم جیک جیک کرد و گفت:
آخه خفّاش مهربون تو چرا اصلاً مراقبِ خودت نیستی. و شبا همش لابه لای شاخه ها پرواز می کنی؟
نمی ترسی توی تاریکی به جایی بخوری و بالات زخمی بشه؟آخه من نگرانتم.

خفّاش مهربون بلند بلند خندید وگفت:نترس گنجشک کوچولوی مهربون،من مواظبم.

به همین خاطر موقع پرواز جیغ میزنم،صدای من به هرجا که سرِ راهم باشه میرسه و دوباره به خودم برمیگرده،
اینطوری راهی رو که بی خطر باشه پیدا میکنم و هیچ صدمه ای نمی بینم.

خدای مهربون همیشه مراقبِ ماست و منو اینطوری آفریده که شبا میتونم به راحتی از لونه ام بیرون برم.
گنجشک کوچولو از شنیدن این حرف خیلی خوشحال شد
و به بعد از اون روز دیگه هیچ وقت از صدایی که شب ها میشنید نترسید.

خفّاش پیر هم وقتی که میدید گنجشک کوچولو خیلی مهربونه شب ها به دیدنش میرفت.

و قبل از خواب براش قصّه می خوند.بله بچه های مهربون. ماهم باید از گنجشک کوچولو یاد بگیریم

که همیشه مهربون باشیم و به هم دیگه محبت کنیم تا همه دوسمون داشته باشن.

منبع:  کتاب قصّه های شیرین کودکانه به قلم ام کلثوم حبیبی

برای خواندن قصه کودکانه اینجا کلیک کنید

برای کشیدن نقاشی کودکانه اینجا کلیک کنید

برای خواندن داستان حسنی نگو بلا بگو تنبل تنبلا بگو کلیک کنید